8. Kształtowanie życia rodzinnego (życie religijne, organizacja, obyczaje)

Kategoria: KDN

8. Kształtowanie życia rodzinnego

(życie religijne, organizacja, obyczaje)

1. Rodzina to wspólnota miłości, najpierw relacja miłości między małżonkami i ten obraz przekazywany jest, zapisywany w świadomości dziecka na całe jego życie.

Warto na początku zastanowić się jaka była moja rodzina, jak wyglądało życie rodzinne w moim domu i porozmawiać między sobą na ten temat. Co w mojej rodzinie było dobrego i co chciałbym przenieść do naszej nowej rodziny, a czego uniknąć, Jest to rozmowa ważna i powinna być przeprowadzona szczerze i z życzliwością, gdyż na początku budowania własnej wspólnoty ważne jest, abyśmy oboje wiedzieli do czego chcemy dążyć, co osiągnąć, abyśmy mieli plan.

2. Jaka ma być nasza rodzin?

Na pewno chcemy, by była szczęśliwa, trwała itp. To jaka będzie nasza rodzina zależy wyłącznie od nas samych. Wspólnotę rodzinną zaczynamy budować już przed małżeństwem i kontynuujemy to przez całe życie. „Raz wybrawszy codziennie wybierać muszę”.

3. Zagrożenia i wyzwania

- panujące trendy liberalne, spowodowały zagrożenia trwałości małżeństwa
- brak decyzyjności, boimy się podejmować trudne decyzje, i trwać konsekwentnie przy ich realizacji
- bardziej jesteśmy wychowywani do szukania łatwych rozwiązań, nie umiemy się poświęcać
- wolimy iść na kompromisy nie ze względu na prawdę i dobro, ale dla „świętego spokoju”
- jesteśmy egoistami, nawet jak trudno nam się do tego przyznać, w tym co robimy szukamy własnego samozadowolenia, chcemy ciągłych pochwał, często mówimy że robię coś lub nie bo mam taką potrzebę.
Zagrożenia:
-swoboda seksualna oddziela współżycie seksualne od miłości i przekazywania życia, szukamy w współżyciu jedynie zaspokojenia i to najczęściej własnych potrzeb.
- postawa konsumpcyjna i utylitarna, czyli zaspokojenie swoich potrzeb bez zwracania uwagi na godziwość drogi, co powoduje zagubienie norm moralnych i przedmiotowe traktowanie drugiego człowieka, małżeństw, rodziny.

4. Życie religijne

Przyjęcie Sakramentu Małżeństwa to zaproszenie Boga do naszej wspólnoty jako pierwszego i najważniejszego autorytetu. Nasza rodzina ma być silna Bogiem i ma stawać się domowym Kościołem, jako wspólnota mamy udzielać sobie wzajemnej pomocy do zbawienia. Ważne by wsłuchiwać się w nauczanie Kościoła, i nie traktujemy tego wybiórczo, wybraliśmy wiarę i Boga więc go słuchajmy, a nie to co nam jest wygodne w danej sytuacji.
- ważne są praktyki religijne, które nie tyle są wynikiem przykazań co stylem życia i świadomością miłości Boga:
a) codzienna wspólna modlitwa, może być wieczorem, niech dzieci widzą wiarę i miłość do Boga swoich rodziców
b) niedziela – to budowanie i utrwalanie wspólnoty z Bogiem, czyli wspólna Msza Św. Budowanie wspólnoty rodzinnej to wspólny obiad, spacer odwiedzenie najbliższych, wspólna modlitwa, czytanie Pisma Św.
c) pamiętanie o rocznicach, urodzinach, imieninach, rodzinnych uroczystościach
d) Święta – przekazywanie tradycji, zwyczajów, tłumaczenie ich dzieciom (książka: Rytuał Rodzinny)
e) przeżywanie sakramentów św. w rodzinie np. Chrzest dzieci, I Komunia Św. …

5. Organizacja domu, atmosfera

Trwałość małżeństwa, im więcej czasu spędzamy ze sobą tym większa powstaje więź. Każdy zna i respektuje swoje i innych prawa i obowiązki
a)    Akceptacja - nie osądzamy, nie oceniamy człowieka tylko jego czyny. Rozmawiamy i próbujemy zaradzić przykrej sytuacji i wspólnie rozwiązać problem.
b)    Atmosfera miłości, szacunku – wiem, że zawsze mogę liczyć na ciebie. Czujemy się nawzajem potrzebni, mamy do siebie zaufanie.

6. Okazywać sobie miłość, to umieć sobie wybaczać, nie wypominać urazów.

 Poniżej linki do ciekawych artykułów i filmików.

  Jak pogodzić modlitwę i obowiązkami rodzinnymi:

  Nie lubię chodzić do kościoła. Co zrobić? 

  Mam kryzys wiary. Co zrobić?

  Twój mąż nie musi modlić się tak, jak Ty: https://pl.aleteia.org/

Naprawdę warto sięgnąć do nauczania św. Jana Pawła II o rodzinie, czyli do Adhortacji "FAMILIARIS CONSORTIO". Szczególnie tematyki dzisiejszej konferencji dotyczą pkt. 49-59. Ten fragment dotyczy organizacji życia rodzinnego. Warto, na jego podstawie, ukonkretnić swoje refleksje dotyczące życia religijnego w waszych przyszłych rodzinach. Jest tam ciekawe stwierdzenie, że rodzina jest wspólnotą zbawiającą a dalej temat ewangelizacji, wspólnie przeżywanego kultu, sakramentów, modlitwy. Papież pisze o rodzinie jako sanktuarium , gdzie życie religijne ma swój konkretny wymiar i jest to realizacja powołania do uświęcenia się. Uświęcenie się czasem może wydawać się czymś górnolotnym i nieosiągalnym ale jeśli zobaczycie je jako powrót do pierwotnego planu Boga dla człowieka to będzie łatwiej:).  Mam nadzieję, że poradzicie sobie z językiem Papieża i z liczbą stron :). Gdyby ktoś chciał więcej zaczerpnąć z tej adhortacji to wstawiam tu link do całej: http://www.vatican.va/.

Więcej w: Duszpasterstwo Rodzin Archidiecezji Warszawskiej,
"Katechezy dla narzeczonych", Warszawa 2002, str. 109-121
  [KDN-konferencja8-wawa2002.pdf] (pdf, 4.9 Mb)