Poddanie się woli Bożej (1944).

Kategoria: Stare modlitewniki

Utworzono: piątek, 19, kwiecień 2019 10:16

  Poddanie się woli Bożej.

O Boże mój, wiem, że dla otrzymania palmy, nagrodą zwycięstwa będącej, trzeba za Twym przykładem iść przykrą drogą krzyżową, stąpać po szczeblach boleści, przejść ścieżkę cierni i łez, taki jest Twój wyrok, że w ten sposób jedynie do Twego królestwa się wchodzi.
Wiem, że wszyscy święci, im milsi Ci byli, tym więcej doświadczeń przechodzili; że Niepokalana Dziewica najboleśniej cierpiała, boś Ją umiłował najwięcej i do najwyższej chwały przeznaczył.
Wierzę, Panie, żeś Ty jest Ojcem, który w miłości wszystkich ojców przechodzisz; że pragniesz dobra i szczęścia dziecka swego, że jeśli je napominasz, to chcesz je poprawić, jeżeli mu nie dajesz, o co Cię prosi, widzisz, że to jego życzenie z jego się szczęściem nie zgadza; jeśli je zmartwieniem nawiedzasz, to chcesz je do Siebie pociągnąć, serce jego oczyścić, i dać duszy jego pole do wyższej zasługi.
O, wiem to wszystko, mój Panie! alem ja słaba i znękana, a boleść i niepokój nie dają mi o tym pamiętać: więc przyjdź i rzeknij do mnie to słowo, którym uciszyłeś trwogę Piotra idącego po morzu. Ja nie odtrącam Twojego krzyża od siebie, ale sama nieść go już nie mogę, więc ulżyj mi, Panie, cokolwiek! Ja pragnę iść w ślad za Tobą, lecz z bólu drogi przed sobą nie widzę i błąkam się strwożona, i upadam znękana, więc przyjdź mnie, Panie, podźwignąć! Ja chcę przyjąć cicho i pokornie ciężkie udręczenie, jakie zesłałeś na mnie, ale mimo mej woli, jęk skargi wyrywa się raz po raz z krwawiącego się serca, więc o Jezu mój, przyjdź do mnie, i jeżeli ta boleść jest dla mej duszy potrzebną, to naucz mnie z Sobą do Ojca w niebie zawołać: Bądź Wola Twoja o Panie! . . . lecz jeżeli można ... to weź ten kielich ode mnie. Zrób z mą boleścią co zechcesz, lecz przyjdź do duszy mej, Panie! bo Cię pragnę i w Tobie widzę cały mój ratunek, moją pociechę, nadzieję i całą moją siłę. Przyjdź utulić rozżalenie moje; przyjdź osłodzić gorycz, jaką jest dusza moja przejęta: przyjdź uleczyć moje obawy i niepokoje, uleczyć serce z tego uczucia, jakie je dziś gnębi i w pośród zawichrzeń mej doli, ciszę w mej duszy utrzymać. Przyjdź do mnie udręczonej, która wołam do Ciebie: Synu Dawidowy, zmiłuj się nade mną! przyjdź powiedzieć mi słowo: “nie płacz,” co ubogiej niewieście zwiastowało wskrzeszenie umarłego w synu jej szczęścia, a raczej: żem niegodna, abyś wszedł do przybytku serca mego, rzeknij tylko słowo a dusza moja zbawioną i pocieszoną zostanie. Amen.

za: Dusza zakonna : książka do nabożeństwa zawierająca modlitwy na różne okazje. (1944r.)