Wielki Post - dobry początek

Kategoria: W świecie ducha czy ciała: moje zdania i uwagi

Utworzono: poniedziałek, 28, luty 2022 08:47

"Podczas Wielkiego Postu, pomni na nasz chrzest, jesteśmy wezwani, by wyjść z zamknięcia w sobie i w ufnym zawierzeniu pozwolić, by Ojciec wziął nas w swe miłosierne ramiona" - napisał Benedykt XVI w orędziu na   Wielki Post 2007.

Nasze czterdziestodniowe zamyślenie przypomina wędrówkę Izraela przez pustynię. W tym roku mamy kolejną szansę odnowić w sobie doświadczenie bliskości naszego Boga. Wielki Post ma pogłębić naszą wiarę przez zrozumienie jak wielkim nieszczęściem jest grzech i jak wielka jest wartość zbawiennej śmierci Syna Bożego. To czas stawiania ważnych pytań i szukania mądrych odpowiedzi. A wszystko, aby zmartwychwstać w Jezusie. A jakie powinny być postanowienia - wg. mnie wcale nie wielkie ale wierne.

  Św. Jan Paweł II tak pisał w Orędziu na Wielki Post 1997 r.: "Okres wielkopostny może pomóc wiernym raz jeszcze przebyć podobną drogę duchową poprzez zaangażowanie w osobiste oczyszczenie, uświadamiając ubóstwo i tymczasowość egzystencji oraz odkrywając działalność Opatrzności Pana, który zaprasza, by otworzyć oczy na potrzeby najbardziej ubogich braci. Wielki Post w taki sposób staje się także czasem solidarności wobec niedostatku, w jakim znajdują się poszczególni ludzie i narody w wielu częściach świata".

Ważnym światłem jest też liczba 40. Nawiązuje do czasu jaki spędził Jezus na pustyni kuszony przez złego ducha. Czterdzieści dni trwał potop. Czterdzieści dni przebywał Mojżesz na górze Synaj a 40 lat Izrael błąkała się po pustyni. Czterdzieści dni szedł Eliasz przez pustynię aż do Horebu.

Czas łaski - czas nawrócenia, czyli zmiany naszego sposobu myślenia. Nawrócenie, to zasadnicza zmiana nastawienia człowieka: odwrócenie się od zła, a zwrócenie się ku Bogu. Czas błogosławiony, bo pomagający osiągnąć szczęście. Stajemy w cieniu krzyża, ocienieni miłością, która na krzyżu zatriumfowała. 

  Wielki Post jest utkany z tych duchowych nici, składających się na przepiękny płaszcz łaski. Od Popielca, przez nabożeństwa drogi krzyżowej i gorzkie żale, jesteśmy zapraszani na drogi Boże. 

Wielki Post jest też, nazwijmy go, czasem serwisowym. Aby dokonać koniecznej kalibracji naszych "celowników" serca, aby zacząć trafiać w cel. Zachęcam do wysłuchania myśli ks. Piotra Pawlukiewicza.

Jeśli widzimy cel naszego życia, a celem tym jest nasze zmartwychwstanie - czyli tajemnica paschalna - to mamy zobaczyć, czy nadal jesteśmy na właściwym kursie. Nawigator na statku, aby dotrzeć do obranego celu , musi na początek określić własna pozycję, odnieść ją do celu i dokonać właściwej korekty kursu. Nikt nie dopłynie do celu zdając się wyłącznie wiatr czy na prądy morskie. 

Jest to też czas na dobre postanowienia, takie które pozwolą nam na doświadczenie przemiany serca.

Do tego też zachęca nas papież Franciszek mówiąc w Środę Popielcową w 2014 r., że „Wielki Post to dobry czas, by wytrenować swoje serce w dobru, wyjść poza udawany świat i dostrzec, że jesteśmy tylko stworzeniem, a nie Bogiem. (...) Jesteśmy zaproszeni do podjęcia drogi, podczas której, przezwyciężając rutynę staramy się otworzyć oczy i uszy, ale przede wszystkim serce, by wyjść poza własne «podwórko». Otworzyć się na Boga i na braci. Żyjemy w coraz bardziej udawanym świecie, w kulturze «robienia», kulturze «użyteczności», w której, nie zdając sobie nawet z tego sprawy, wykluczamy Boga z naszego horyzontu. Wielki Post wzywa nas, byśmy się «przebudzili», przypomnieli sobie, że jesteśmy stworzeniami, że nie jesteśmy Bogiem”.

  I jeszcze jedna papieska rada na początek Wielkiego Postu - bezinteresowność:

„Musimy uważać, by nie praktykować postu formalnego, czy takiego, który prawdę mówiąc nas «syci», ponieważ sprawia, że czujemy się w porządku. Post ma sens wówczas, kiedy narusza nasze bezpieczeństwo i, kiedy wypływa z niego korzyć dla innych, jeśli pomaga nam kultywować styl Miłosiernego Samarytanina, który pochyla się nad swym bratem w potrzebie i troszczy się o niego. Post zakłada wybór życia wstrzemięźliwego, które nie marnotrawi, nie «odrzuca». Post pomaga nam wyćwiczyć nasze serce do tego, co najistotniejsze, i do dzielenia się z innymi. To znak, że stajemy świadomie i odpowiedzialnie w obliczu niesprawiedliwości, nadużyć szczególnie wobec ubogich i najmniejszych; to znak naszej ufności pokładanej w Bogu i Jego Opatrzności. (...) Bezinteresowność powinna być jedną z cech chrześcijanina, który świadomy, że wszystko otrzymał darmowo od Boga, to znaczy bez żadnej zasługi, uczy się dawać innym za darmo. Dziś często bezinteresowność nie jest częścią życia codziennego, w którym wszystko kupuje się lub sprzedaje. Wszystko się oblicza i mierzy. Jałmużna pomaga nam żyć bezinteresownością daru, która jest wolnością od obsesji posiadania, lęku przed utratą tego, co się ma, smutku tych, którzy nie chcą się dzielić z innymi swoim dobrobytem”.

Warto też przeczytać więcej zachęt w Orędziu na Wielki Post 2014.

 Na stronie brewiarz.pl obszerny dział poświęcony przeżywaniu Wielkiego Postu.

Orędzie Ojca Świętego Franciszka na Wielki Post 2021

  Orędzie Ojca Świętego Franciszka na Wielki Post 2020

Orędzie papieża Franciszka na Wielki Post 2019

Orędzie Ojca Świętego Franciszka na Wielki Post 2018

Orędzie papieskie na Wielki Post 2017

Orędzie Ojca Świętego Jana Pawła II na Wielki Post 1997 r.

Modlitwa na Wielki Post

Modlitewnik pokutno-pasyjny na Wielki Post

Rozważania Drogi Krzyżowej

Na koniec dwie ciekawe grafiki znalezione gdzieś na fb
i jedno inspirujące przesłanie: