Duch na Nim spoczął - orędzie do ewangelizatora.

"Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zagasi knotka o nikłym płomyku. On niezachwianie przyniesie Prawo. Nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy".

"On to jest Panem wszystkich. (...) Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła, dlatego że Bóg był z Nim".

"A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie".

Liturgia Niedzieli Chrztu Pańskiego daje szczególną okazję do zadania sobie pytania: czy ja (konkretnie, z imienia i nazwiska, z całą moją historią życia) chcę być jak Jezus? Bóg w swoim Słowie przedstawia nam Go dzisiaj, jak gdyby mówił: zobacz, "oto mój Sługa, oto Jego charakter i misja", a w Ewangelii uzupełnia "oto mój Syn, którego kocham". I kończy propozycją: "Marku, Tomku, Aniu, .... czy może nie zechciałbyś Go spotkać, z Nim się zaprzyjaźnić, z Nim żyć, aby On w tobie żył. Czy nie zechciałbyś, stając się do Niego podobnym, dołączyć się do naszej rodziny?". Jaką dasz Bogu odpowiedź?

Chciałbym zaprosić dziś Ciebie do pewnych decyzji.

Pierwsza to przyjęcie, jako skierowanego do Ciebie Słowa: "Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie". Jezus jest umiłowanym Synem Ojca i zaprasza każdego z nas w to doświadczenie. Jesteś zaproszony, aby mieć udział w dającej siłę miłości Ojca do dzieci.

Doświadczenie Jordanu to również gotowość na podjęcie misji, w które wpisane jest doświadczenie pustyni i kuszenia. Jezus uczy nas, że zwycięstwo jest w Bogu i Jego Słowie. Stąd zaproszenie do drugiej decyzji: ponownego, radosnego i gorliwego przyjęcia Słowa Pana jako źródła skuteczności moich zaangażowań - mów Panie, bo sługa twój słucha. Niech Słowo Pana ożywia i wypełnia naszą modlitwę (w indywidualnym Namiocie Spotkania i we wspólnocie) oraz nasze głoszenie.

Sami jesteśmy mało skuteczni, dlatego potrzebujemy Ducha Świętego. Stąd zaproszenie do trzeciej decyzji - przyzywaj Ducha Świętego z jego darami i charyzmatami. Niech On daje nowe życie i objawia nam sposoby na jego urzeczywistnienie. Bądź w tym wolny i pełen ufności. Bóg dając swoje dary nas nie skrzywdzi.

Ewangelizacja to troska, aby ta rodzina, do której zaprasza nas Ojciec, była liczna - aby nikogo tam nie zabrakło. Może myśląc o potrzebie ewangelizacji, która z różnych stron powraca, zadajesz sobie pytanie: "Czy to do mnie? Kim ja jestem?" - nie chcemy Cię przekonywać, pouczać, strofować ... Mówić: pojedź na rekolekcje, ewangelizuj, świadcz, już już teraz! To jest ważne, ale my dziś, chcemy Cię zaprosić, abyś doświadczył umacniającego spotkania z Bogiem. Papież Franciszek zachęca "wszystkich chrześcijan, niezależnie od miejsca i sytuacji, w jakiej się znajdują, by odnowili już dzisiaj swoje osobiste spotkanie z Jezusem Chrystusem, albo chociaż podjęli decyzję, by być gotowymi na spotkanie z Nim, na szukania Go nieustannie każdego dnia. Nie ma powodów, dla których ktoś mógłby uważać, że to zaproszenie nie jest skierowane do niego, ponieważ «nikt nie jest wyłączony z radości, jaką nam przynosi Pan». Pan nie zawiedzie tego, kto zaryzykuje, by uczynić mały krok w kierunku Jezusa. Przekona się wówczas, że On już na niego czekał z otwartymi ramionami" (EG 3). Odczytujemy tę prośbę, jako skierowane dziś bezpośrednio do nas zaproszenie, aby pozwolić Panu nas dziś odnowić.

Wspólnotę, w której teraz jesteś, ubogać i wzmocnij przez to, że przyjmiesz miłość Trójcy Świętej. Ona jest Wspólnotą, do której pielgrzymujemy i źródłem siły naszych wspólnot. Pozwól Duchowi Świętemu być w Tobie źródłem dającym siłę i radość. Jako Ruch potrzebujemy, aby takie doświadczenie było Twoim udziałem każdego dnia. Bez tego nie będziemy na tyle silni, aby dać poprowadzić się jako wspólnota na drogach ewangelizacji naszego miasta i świata. Świat wyczekuje Jezusowego pouczenia - pragnie usłyszeć, że jest sens, jest nadzieja, jest miłość, jest życie. Jezus potrzebuje Ciebie. Umocnij w sobie doświadczenie przyjaźni z Jezusem. Pogłębij swoją modlitwę i pozwól działać Duchowi Świętemu. Uwielbiaj imię Jezusa i daj się Mu ubogacać. Przyjmij jako swoje powołanie do ewangelizacji.

Jezu, umiłowany Synu Ojca, wejdź z mocą w moje życie.
Objaw zwycięstwo Twojej miłości i spraw, abym jej doświadczył.
Poślij mnie do świata z darem Twojej Ewangelii i idź tam ze mną.
Upodobnij mnie do Ciebie, abym czuł się synem.
Uczyń moje serce, usta, uszy, oczy ... Twoimi.
Bądź światłem w każdych moich ciemnościach.
Niech Twój Duch odnowi we mnie Twoją obecność.
Niech da mi Twoje serce, Twoje uszy, Twoje oczy.
Jezu, bądź moim światłem i życiem.
Jezus, bądź we mnie światłem i życiem.

Dopiero teraz jest czas

• na sięgnięcie po nową papieską Adhortacja "Evangelii Gaudium";
• na zadanie sobie pytania o podejmowane przez nas dzieło ewangelizacji i o nasze świadectwo;
• na przeczytanie innych artykułów na tej stronie (szczególnie Jose Prado Floresa);
• na włączenie się w diakonie (w tym w diakonię ewangelizacji) czy podjęcie ewangelizacji przez diakonię, w których jesteśmy.

Teraz można myśleć:

• o sposobach ewangelizacji,
• o ulepszaniu i pogłębieniu swojego ewangelizacyjnego warsztatu,
• o akcjach i wydarzeniach,
• o Światowych Dniach Młodzieży w 2016,
• o planie "Ad Christum Redemptorem II" i każdym innym,
• o osobach, którym powinniśmy ogłosić kerygmat - powiedzieć o Jezusie,
• o rekolekcjach, w których możemy uczestniczyć (np. Oaza Rekolekcyjna Animatorów Ewangelizacji, Kurs Nowe Życie, Kurs Paweł),
• o rekolekcjach, które możemy prowadzić (Oazy Ewangelizacji, Kursy Filip, różnego rodzaju Rekolekcje Ewangelizacyjne (parafialne, dla małżeństw, dla młodzieży), Weekend Ewangelizacyjny czy Ewangelizacyjne Oazy Modlitwy, Wieczory Uwielbienia, Seminarium Odnowy Wiary, ...),
• o codzienności przenikanej radością Ewangelii.

Zatem prośba ostatnia. To doświadczenie Jordanu nie jest wyłącznie dla Ciebie - misja czeka - twoi bracia i siostry czekają na Jezusa. Jeżeli doświadczyłeś miłości Boga i spotkałeś Jezusa, to zanieś go dalej. Opowiadaj o Nim wszędzie, zacznij od innych oazowiczów - niech Duch Święty nas nawzajem umacnia, buduje i ubogaca. Zbudujmy się nawzajem, bezpośrednio. Możliwe, że są młodzi, którzy się nie odnajdują jeszcze  we wspólnocie, podejdźmy do tych których znamy i nie znamy, aby podzielić się najlepszą nowiną na świecie. Może potrzebują Twoje konkretnej modlitwy, zapytaj o to. Nie zatrzymujmy Chrystusa tylko dla siebie ale zanieśmy go też poza mury świątyń i poza ramy oazy.

Poczuj się potrzebnym, niezbędnym w ewangelizacji. "Pierwszą motywacją do ewangelizacji jest miłość Jezusa, jaką przyjęliśmy, doświadczenie bycia zbawionym przez Niego, skłaniające nas, by Go jeszcze bardziej kochać (EG 264). Zjednoczeni z Jezusem, szukamy tego, czego On szuka, kochamy to, co On kocha (EG 267)".

Bogatego w radość Ewangelii, Jezusowego, ewangelizacyjnego Nowego Roku.
"Zmartwychwstały i chwalebny Chrystus jest głębokim źródłem naszej nadziei i nie zabraknie nam Jego pomocy,
by wypełnić powierzoną nam przez Niego misję" (EG 275).

Ps. Dziś na zakończenie modlitwy w ramach Dnia Wspólnoty w Katedrze Warszawskiej, każdy z uczestników usłyszał orędzie ewangelizacyjne. Mógł też wziąć obrazek z ikona Chrztu Pańskiego. Na jej odwrocie był fragment z Pisma Świętego - wybrany i wymodlony przez diakonię  - oraz zaproszenie do odkrycia radości, że Jezus Chrystus jest naszym światłem i życiem.