Duchowe Zamyślenie: II Niedziela Wielkiego Postu (28.02.2021), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2021

Dzisiaj niedziela "Ad Gentes", Dzień Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami. W tym roku zwracamy uwagę na to, że „Gdzie misjonarze – tam nadzieja”. Materiały formacyjne można znaleźć na stronie "Dzieło pomocy Ad Gentes" a więcej informacji na stronie "Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce". Zachęcam również do zapoznania się z "Komunikatem na II Niedzielę Wielkiego Postu “Ad Gentes” 28 II 2021 r." przygotowanym przez Komisję Episkopatu Polski ds. Misji.

Wsparcie, obecność, pomoc ... są sytuacje, kiedy bez tego ani rusz . Dziś jesteśmy zaproszeni do tego, aby uwierzyć, świadomie i głęboko, że Bóg jest tym, który nas wspiera. Nie tylko wtedy, kiedy wydaje się, że najbardziej Go potrzebujemy, bo świat nasz się sypie, ale w każdej chwili. Bóg daje nam łaskę, On sam jest tą łaską. Jego obecność pełna mocy i miłosierdzia.

Ps. Na stronę wróciły nagrania "Wyjścia ewakuacyjne - rekolekcje o mocy Słowa". Miłego słuchania.

Do przemyślenia: Czy spotkanie z Bogiem na modlitwie mnie przemienia?
Czy w Jezusie rozpoznają mojego Boga, Pana i Zbawiciela?
Czy dobrze mi jest z Jezusem?

Homilia z Mszy św. o 8.00 - gościnnie w Jasieńcu:

Dziś w naszej parafii gościmy misjonarza z Ukrainy i to on głosi homilie, dlatego moich z Grójca dziś nie ma.

Dzisiejsze czytania: Rdz 22,1-2.9-13.15-18; Ps 116,10 i 15.16-17.18-19; Rz 8, 31b-34; Mt 17,7; Mk 9,2-10

"Oświeceni by światło dawać" - pp. Franciszek, Anioł Pański 28.02.2021 r.

Wehikuł czasu:

Duchowe Zamyślenie: II Niedziela Wielkiego Postu (25.02.2018), Rok B

Duchowe zamyślenie: II niedziela Wielkiego Postu (1.03.2015) Rok "B"

Inspirujące rozważanie (niedziela):

Niedzielne rozważania z "Gościa Niedzielnego"

Lectio divina i homilia na stronie biblista.pl

Stacja7.pl - Jutro niedziela

ks. Wojciech Węgrzyniak - medytacja

Szkoła Słowa Bożego - Rozważania niedzielne Rok B

Szkoła Formacji Duchowej - lectio divina, echo Słowa, skrutacja

Ubogacające komentarze

i homilie:

Anioł Pański z papieżem Franciszkiem

28 lutego 2021 r.

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

Druga niedziela Wielkiego Postu zaprasza nas, byśmy przypatrzyli się przemienieniu Jezusa na górze w obecności trzech Jego uczniów (por. Mk 9, 2-10). Nieco wcześniej Jezus zapowiedział, że w Jerozolimie wiele wycierpi, będzie odrzucony i zostanie zabity. Możemy sobie wyobrazić, co musiało wówczas się dziać w sercach Jego najbliższych przyjaciół, Jego uczniów: załamał się obraz silnego i triumfującego Mesjasza, ich marzenia legły w gruzach, a na myśl, że Nauczyciel, w którego wierzyli, zostanie zabity jako najgorszy ze złoczyńców ogarnęła ich trwoga. To właśnie w tym momencie, gdy ich dusza się trwożyła, Jezus wzywa Piotra, Jakuba i Jana i zabiera ich ze sobą na górę.

Ewangelia mówi, że „zaprowadził ich na górę” (w. 2). W Biblii, góra ma zawsze znaczenie specjalne. Jest to miejsce wyniesione, gdzie stykają się niebo z ziemią, gdzie Mojżesz i prorocy przeżywali niezwykłe doświadczenie spotkania z Bogiem. Wejście na górę oznacza przybliżenie się nieco do Boga. Jezus wychodzi na górę razem z trzema uczniami i zatrzymują się na jej szczycie. Tutaj, przemienia się w ich obecności. Jego jaśniejące oblicze i wspaniałe szaty, które zapowiadają Jego obraz jako Zmartwychwstałego, dają tym przerażonym ludziom światło, światło nadziei, światło by przeszli przez ciemność: śmierć nie będzie końcem wszystkiego, ponieważ otworzy się na chwałę Zmartwychwstania. Jezus zapowiada więc swoją śmierć, zabiera ich na górę i pokazuje im, co będzie dalej - zmartwychwstanie.

Jak wykrzyknął apostoł Piotr (por. w. 5), dobrze być z Panem na górze, przeżywać tę „zapowiedź” światła w samym centrum Wielkiego Postu. Jest to zaproszenie, aby przypomnieć sobie, zwłaszcza gdy przechodzimy przez trudną próbę, że Pan zmartwychwstał i nie pozwala, aby ciemności miały ostatnie słowo.

Czasami zdarza się, że przechodzimy przez chwile ciemności w naszym życiu osobistym, rodzinnym lub społecznym i obawiamy się, że nie ma z nich wyjścia. Czujemy się przerażeni w obliczu wielkich pytań, takich jak choroba, cierpienie osób niewinnych, czy tajemnica śmierci. Na drodze wiary często się gubimy, napotykając zgorszenie krzyża i wymagania Ewangelii, która żąda od nas, abyśmy poświęcili nasze życie na służbę i utracili je w miłości, zamiast je zachowywać dla siebie i bronić. Potrzebujemy więc innego spojrzenia, światła, które dogłębnie oświeciłoby tajemnicę życia i pomogło nam wyjść poza nasze schematy i kryteria tego świata. Także i my jesteśmy powołani, aby wejść na górę, aby podziwiać piękno Zmartwychwstałego, który zapala promienie światła w każdej chwili naszego życia i pomaga nam interpretować historię na podstawie swego zwycięstwa paschalnego.

Jednak uważajmy: to poczucie Piotra, że „dobrze nam tu być”, nie może stać się duchowym lenistwem. Nie możemy pozostać na górze i cieszyć się szczęściem tego spotkania w samotności. Jezus sam sprowadza nas z powrotem w doliny, między naszych braci, i do życia powszedniego. Musimy wystrzegać się duchowego lenistwa: jest nam dobrze, z naszymi modlitwami i liturgią, i to nam wystarczy. Nie! Wspinanie się na górę nie oznacza zapominania o rzeczywistości; modlitwa nie oznacza nigdy uchylania się od trudów życia; światło wiary nie służy pięknym duchowym wzruszeniom. To nie jest przesłanie Jezusa. Jesteśmy wezwani do przeżywania spotkania z Chrystusem, abyśmy oświeceni Jego światłem, mogli je nieść i sprawiać, by wszędzie jaśniało. Zapalać małe światełka w sercach ludzi, być małymi lampkami Ewangelii, które niosą odrobinę miłości i nadziei: oto misja chrześcijanina.

Módlmy się do Najświętszej Maryi Panny, aby pomogła nam z radością przyjąć światło Chrystusa, strzec je i dzielić się nim z innymi.

za: papiez.wiara.pl