Duchowe Zamyślenie: VI Niedziela Wielkanocna (22.05.2022), Rok C

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2022

Obdarowani pokojem. Obdarowani obecnością Tego, który jest pokojem i źródłem pokoju (shalom: pokój, dobrobyt, pomyślność). Prawda o uczniach Jezusa otwartych na Niego, wiernych Jego nauce, czytelnych w swoich postawach. Dziś ponownie jesteśmy wezwani do miłości Pana, aby kochając Go, zachować w sobie Jego uświęcającą obecność. 

Trwajmy w modlitwie o pokój na Ukrainie i na całym świecie: "Pomódl się o pokój na Ukrainie! Pray for Ukraine - Módlmy się za Ukrainę!".

Do przemyślenia: Czy zachowuję naukę Jezusa?
Czy czynię to z miłości a może z lęku lub "przyzwyczajenia"?

Homilia z Mszy św. 6.30:

Homilia z Mszy św. 19.00:

Dzisiejsze czytania: Dz 15, 1-2. 22-29; Ps 67(66), 2-3. 4-5. 6 i 8); Ap 21, 10-14. 22-23; J 14, 23; J 14, 23-29

#MODLITWA: "Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy w tych radosnych dniach gorliwie oddawali cześć Chrystusowi zmartwychwstałemu; † niech misterium paschalne, które wspominamy, * przemienia nasze życie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. ". #Amen.

"Pokój jest darem Ducha Świętego" - Regina Coeli z pp. Franciszkiem - 22.05.2022r.

 [Regina Coeli z Ojcem Świętym Franciszkiem, 22.05.2022]

Wehikuł czasu:

Duchowe Zamyślenie: VI Niedziela Wielkanocna (26.05.2019), Rok C

Duchowe zamyślenie: VI niedziela wielkanocna (01.05.2016) Rok "C"

Duchowe zamyślenie: VI Niedziela Wielkanocna (5.05.2013) Rok "C"

Inspirujące rozważanie (niedziela):

Niedzielne rozważania z "Gościa Niedzielnego"

Lectio divina i homilia na stronie biblista.pl

ks. Wojciech Węgrzyniak - medytacja

Szkoła Słowa Bożego - Rozważania niedzielne Rok C

Szkoła Formacji Duchowej - lectio divina, echo Słowa, skrutacja

Ubogacające komentarze

"Słowo na niedzielę", TVP -> https://vod.tvp.pl/website/slowo-na-niedziele,1141

Regina Coeli z Ojcem Świętym Franciszkiem

22 maja 2022 r.

 Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

W Ewangelii dzisiejszej liturgii Jezus, żegnając się ze swoimi uczniami podczas Ostatniej Wieczerzy mówi, niemal jak w testamencie: „Pokój zostawiam wam”. I zaraz dodaje: „Pokój mój daję wam” (J 14, 27). Zastanówmy się nad tymi krótkimi zdaniami.

Przede wszystkim „Pokój zostawiam wam”. Jezus żegna się słowami, które wyrażają czułość i pogodę ducha, ale czyni to w czasie, który wcale nie jest spokojny. Judasz wyszedł, aby Go zdradzić, Piotr ma się Go zaprzeć, prawie wszyscy inni mają Go opuścić: Pan o tym wie, a jednak nie czyni wyrzutów, nie używa surowych słów, nie wygłasza bezlitosnym mów. Zamiast okazywać wzburzenie, do końca pozostaje łagodny. Przysłowie mówi, że umiera się tak, jak się żyło. Ostatnie godziny Jezusa są istotnie jakby esencją całego Jego życia. Odczuwa strach i cierpienie, ale nie pozwala sobie na rozgoryczenie czy protesty. Nie daje się ponieść zgorzknieniu, nie wyładowuje się, nie jest niecierpliwy. Panuje w nim pokój, który wypływa z jego łagodnego serca, przepełnionego ufnością. Stąd wypływa pokój, który zostawia nam Jezus. Nie można bowiem zostawić pokoju innym, jeśli samemu nie ma się go w sobie. Nie można dawać pokoju, jeśli samemu nie jest się pogodzonym ze sobą.

„Pokój zostawiam wam”: Jezus pokazuje, że łagodność jest możliwa. Ucieleśnił ją właśnie w najtrudniejszym momencie; i chce, abyśmy również my tak się zachowywali, abyśmy byli dziedzicami Jego pokoju. Chce, abyśmy byli łagodni, otwarci, gotowi do słuchania, zdolni do rozładowywania sporów i budowania zgody. To jest dawanie świadectwa o Jezusie i jest warte więcej niż tysiące słów i wiele kazań. Zastanówmy się, czy w miejscach, w których żyjemy, my, uczniowie Jezusa postępujemy w ten sposób: czy łagodzimy napięcia, gasimy konflikty? Czy też jesteśmy z kimś skłóceni, zawsze gotowi do reakcji, do wybuchu, czy też umiemy reagować bez przemocy, łagodnymi słowami i gestami?

Oczywiście, ta łagodność nie jest łatwa: jak trudno jest, na każdym poziomie, rozładowywać konflikty! Tutaj przychodzi nam z pomocą drugie zdanie Jezusa: Pokój mój daję wam. On wie, że sami nie jesteśmy w stanie zachować pokoju, że potrzebujemy pomocy, daru. Pokój, który jest naszym działaniem, jest przede wszystkim darem Boga. Jezus bowiem mówi: „pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję” (w. 27). Czym jest ten pokój, którego nie zna świat, a który daje nam Pan? Jest to Duch Święty, ten sam, który jest Duchem Jezusa. Jest to Boża obecność w nas, jest to Boża „moc pokoju”. To On rozbraja serce i napełnia je pokojem ducha. To On rozprasza rygoryzm i gasi pokusy atakowania innych. To On nam przypomina, że obok nas są bracia i siostry, a nie przeszkody i przeciwnicy. To On daje nam siłę, aby przebaczyć, aby zacząć od nowa. I to z Nim stajemy się mężczyznami i kobietami pokoju.

Drodzy bracia i siostry, żaden grzech, żadna porażka czy uraza nie powinny nas zniechęcać do usilnego proszenia o dar Ducha Świętego. Im bardziej niespokojne jest nasze serce, im bardziej odczuwamy w sobie podenerwowanie, niecierpliwość, gniew, tym bardziej musimy prosić Pana o Ducha pokoju. Uczmy się mówić każdego dnia: „Panie, obdarz mnie Twoim pokojem, daj mi Ducha Świętego”. Prośmy o to również dla tych, którzy żyją obok nas, dla tych, których spotykamy na co dzień, i za przywódców narodów.

Niech Matka Boża pomoże nam przyjąć Ducha Świętego, abyśmy byli budowniczymi pokoju.

za: radiomaryja.pl, podkreślenia moje.