Duchowe Zamyślenie: V Niedziela Wielkiego Postu (17.03.2024), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2024

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.
Przywróć mi radość z Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.

Przywróć mi radość Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Będę nieprawych nauczał dróg Twoich
i wrócą do Ciebie grzesznicy.

  V Niedziela Wielkiego Postu wita nas szczególnym znakiem zasłoniętych w kościołach krzyży. Znak ten nam przypomina, że wchodzimy w rozważanie tajemnic naszego zbawienia i to co zakryte dla naszych oczu, ma stać się odkryte w spotkaniu z Umęczonym i Zmartwychwstałym. Doświadczenie zbawienia uzdalnia nas do zbawienia innych przez przebaczenie,  pojednanie,  odrzucenie zemsty czy chęci odwetu. W krzyżu Jezusa odkrywamy miłość zwyciężającą egoizm, miłość ofiarna a przez to owocną. To znak zwycięstwa nad uzurpatorem władzy na świecie, złym duchem, wyrzuconym precz. Miłość krzyża uwalnia nasze serca. Jest to tajemnica, ich która możemy poznać tylko przez wiarę, czyli przez spotkanie z Jezusem. Niech i w naszych sercach zrodzi się pragnienie  i chęć zobaczenia Jezusa.

Zobaczyć Jezus! Niezwykle poruszająca jest prośba skierowana do uczniów. Uczeń Jezusa postrzegany jest jako właściwy adresat tej prośby "chcemy zobaczyć Jezusa". "Chcemy" to też ważne słowo, które warto przemedytować pytając się o własne pragnienia (nie mylić z zachciankami). Trudne padają słowa w tej Ewangelii. Umrzeć, aby żyć. Obumrzeć, aby nie trwać w samotności. Tam, gdzie będzie mistrz, tam będzie i jego sługą. Czyli, że perspektywa krzyża jest wpisana w pójście za Jezusem, a my nie chcemy krzyża. Jednak ostatecznie, o czym zapewnia nas autor listu do Hebrajczyków, Jezus "gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają". Na kanwie tej perykopy, może warto też zadać siebie pytanie, czy ktoś w moim życiu (wyborach, postawach, uczynkach) może zobaczyć Jezusa? A drugie, wynikające z pierwszego pytanie, czy ja w mojej modlitwie spotykam się z Jezusem?

Czasem zdarza się nam, że zapominamy po co przychodzimy do kościoła albo dlaczego się modlimy. Motywy nasze mogą być różne, ale zasadniczym jest pragnienie, aby zobaczyć Jezusa. Jeśli tego zabraknie, cała reszta pozbawiona jest życia. Niech dziś, kiedy w kościołach zasłania się krzyże, to będzie naszym pragnieniem. Jego zbawienie jest dla wszystkich! Tylko On może stworzyć nas na nowo, uzdalniając do prawdziwej miłości.

W V Niedzielę Wielkiego Postu, zwaną też I Niedzielą Męki Pańskiej, zasłaniane są w kościołach krzyże i obrazy. Więcej na temat tego zwyczaju dowiemy się tu "V niedziela Wielkiego Postu i zasłanianie krzyży" lub tu "Zasłonięty krzyż - symbol żalu i pokuty grzesznika". Ten znak wprowadza nas w pasyjny czas Wielkiego Postu.

Ze starych modlitewników: [Modlitwa w V Niedzielę Wielkiego Postu. (1883r.)].

Uroczystość Św. Józefa - 19 marca -> [Dawne modlitwy do św. Józefa] i [Modlitwy do św. Józefa ].

   Do przemyślenia: Jak wygląda moja modlitwa?
Czy w moim życiu widać autentyczne chrześcijańskie świadectwo wiary?

Homilia z Mszy św. o 19.00:

Link do homilii na moim kanale YT @PanemJEZUS:
[https://www.youtube.com/]

Dziś również bez nagrań moich homilii. Przeżywamy rekolekcje wielkopostne i kazania głosi ks. Paweł Komar.

Dzisiejsze czytania: Jr 31, 31-34; Ps 51 (50), 3-4. 12-13. 14-15; Hbr 5, 7-9; J 12, 20-33

#MODLITWA: "Prosimy Cię, Panie, nasz Boże, † udziel nam łaski, abyśmy gorliwie naśladowali miłość Twojego Syna, * który oddał własne życie za zbawienie świata. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków". #Amen.

"Dla Boga chwała jest miłowaniem, aż po oddanie życia" - Anioł Pański z pp. Franciszkiem - 17.03.2024r.

[Anioł Pański z pp. Franciszkiem, 17 marca 2024 r.]

 oraz "Ujrzeć Jezusa" - pp. Franciszek, Anioł Pański 21.03.2021 r.

Wehikuł czasu:

Można przeczytać rozważania (choć większość wkomponowuję w aktualne),
wysłuchać moich homilii (o ile działają, zob. mixcloud) i obejrzeć filmiki z komentarzami

Duchowe Zamyślenie: V Niedziela Wielkiego Postu (21.03.2021), Rok B

Duchowe Zamyślenie: V Niedziela Wielkiego Postu (18.03.2018), Rok B

Duchowe zamyślenie: V niedziela Wielkiego Postu (22.03.2015) Rok "B"

Inspirujące rozważanie (niedziela):

Niedzielne rozważania z "Gościa Niedzielnego"

Lectio divina i homilia na stronie biblista.pl

ks. Wojciech Węgrzyniak - medytacja

Szkoła Słowa Bożego - Rozważania niedzielne Rok B

Szkoła Formacji Duchowej - lectio divina, echo Słowa, skrutacja

Ubogacające komentarze

"Słowo na niedzielę", TVP -> https://vod.tvp.pl/website/slowo-na-niedziele,1141

I kilka z poprzednich lat:

Anioł Pański z pp. Franciszkiem

17 marca 2024 r.

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

Dziś, w piątą niedzielę Wielkiego Postu, gdy zbliżamy się do Wielkiego Tygodnia, Jezus mówi nam w Ewangelii coś ważnego (por. J 12, 20-33): że na krzyżu ujrzymy chwałę Jego i Ojca (por. w. 23.28).

Ale jak to możliwe, że chwała Boża objawia się właśnie na krzyżu? Można by pomyśleć, że stanie się to w Zmartwychwstaniu, a nie na krzyżu, który jest porażką, klęską! Tymczasem dzisiaj Jezus, mówiąc o swojej męce, stwierdza:  „Nadeszła godzina, aby został otoczony chwałą Syn Człowieczy”" (w. 23). Co chce nam powiedzieć?

Chce nam powiedzieć, że dla Boga chwała nie równa się ludzkiemu sukcesowi, sławie czy popularności: dla Boga chwała nie ma w niej nic autoreferencyjnego, nie jest wspaniałą manifestacją mocy, po której następuje aplauz publiczności. Dla Boga chwała jest miłowaniem aż po oddanie życia. Dla Niego otoczenie siebie chwałą oznacza dawanie siebie, czynienie siebie przystępnym, ofiarowanie swej miłości. A stało się to w sposób ostateczny na Krzyżu, właśnie tam, gdzie Jezus w pełni obwieścił Bożą miłość, w pełni objawiając jej oblicze miłosierdzia, dając nam życie i przebaczając tym, którzy Go ukrzyżowali.

Bracia i siostry, z krzyża, „katedry Boga”, Pan uczy nas, że prawdziwa chwała, która nigdy nie gaśnie i czyni szczęśliwym, zawiera dar i przebaczenie. Dar i przebaczenie są istotą Bożej chwały. I są one dla nas drogą życia. Dar i przebaczenie: bardzo różne kryteria od tego, co widzimy wokół nas, a także w nas, kiedy myślimy o chwale jako o czymś, co raczej otrzymujemy niż dajemy; jako o czymś, co raczej chcemy posiadać niż ofiarować. Przeciwnie, chwała doczesna przemija i nie pozostawia radości w sercu; nie prowadzi też do dobra dla wszystkich, lecz do podziału, niezgody, zazdrości.

Możemy zatem postawić sobie pytanie: jakiej chwały pragnę dla siebie, dla mojego życia, o czym marzę dla mej przyszłości? Czy jest to ta, która wywiera wrażenie na innych ze względu na moje sprawności, umiejętności lub rzeczy, jakie posiadam? Czy też drogę daru i przebaczenia, drogę Jezusa Ukrzyżowanego, drogę tego, kto niestrudzenie miłuje, pewny, że świadczy o Bogu w świecie i sprawia, że jaśnieje piękno życia? Jakiej chwały pragnę dla siebie? Przypomnijmy bowiem, że kiedy dajemy i przebaczamy, jaśnieje w nas chwała Boża. Właśnie w tym, kiedy dajemy i przebaczamy.

Niech Maryja Dziewica, która z wiarą poszła za Jezusem w godzinie męki, pomoże nam być żywym odzwierciedleniem miłości Jezusa.

za: papiez.wiara.pl, podkreślenia moje.