Bp. Grzegorz Ryś o modlitwie

Kategoria: Znalezione w internecie

"DLACZEGO I JAK SIĘ MODLIĆ?"

Nagranie: http://biskup-rys.pl/index.php/nagrania/388-2016-04-kurs-alpha-przy-wspolnocie-synaj-w-tarnowie

Wprowadzenie biskupa Rysia do modlitwy.

1) Modlitwa jest tym, co jedynie jest konieczne: w wierze wiele rzeczy jest pożytecznych, ale konieczne jest jedno - słuchać Jezusa.

2) Jeśli nie będziemy się modlić, to nie wytrwamy w tym, kim mamy być z woli Bożej: chcesz wytrwać w roli owcy między wilkami musisz modlić się nieustannie.

3) Symbolem modlitwy jest drogocenny olejek wylany Jezusowi na nogi: modlitwa zaczyna się w życiu człowieka wtedy, kiedy potrafi marnować czas dla Boga.

4) W sferze modlitwy od nas właściwie zależy to, ile mamy czasu na modlitwę: ile chcesz Bogu dać tego czasu?

5) W modlitwie wcale nie jest najważniejsze gadanie: ludzie sobie bliscy mogą siedzieć bez słowa.

6) Na modlitwie miej świadomość spotkania: nie gadam ze sobą, tylko próbuję usłyszeć to, co Bóg mówi do mnie. Z czytań z dnia usłysz jedno zdanie, które Bóg mówi do ciebie.

7) Bóg jest tym, który inicjuje rozmowę.

8) Modlę się tak, jak umiem, nie modlę się tak, jak nie umiem: naśladowanie modlitw świętych jest dobre na początek, ale później człowiek musi znaleźć własną drogę modlitwy.

9) Najprostszy rodzaj modlitwy - kontemplacja, czyli skupienie się na obecności Boga: uświadamiam sobie, że Bóg tu jest, patrzy na mnie z miłością, chcę mu odpowiedzieć miłością na miłość.

10) Drugi rodzaj modlitwy - adoracja: przychodzisz do Jezusa i chcesz Go całować w stopy, jako swego Pana, ale On cię dźwiga i każe się całować w usta czyli pokazuje - jesteś Mi równy.

11) Modlitwa prośby: najważniejszy jest duch tej modlitwy, to znaczy zaufanie moje do Boga, do Ojca - jako Jego dziecko mogę być natarczywy czy nawet zuchwały w swoich prośbach. Duch tej prośby jest ważniejszy od tego, o co proszę: to zaufanie jest potrzebne, bo Bóg czasami najlepiej wysłuchuje naszych próśb w ten sposób, że ich nie wysłuchuje.

12) Mierzcie swoją modlitwę miarą czasu, który potraficie oddać Bogu w takim poczuciu, że z Nim się nie boicie zmarnować czasu.