Modlitwa o nawrócenie ukochanej obłąkanej osoby.

Kategoria: Stare modlitewniki

Utworzono: niedziela, 08, marzec 2020 21:11

  Modlitwa o nawrócenie ukochanej obłąkanej osoby. (1865r.)

O Boże! który nam rozkazujesz miłować się wzajemnie: u stóp Twoich błagam Cię za nieszczęśliwym, z którym mnie łączy węzeł najtkliwszych uczuć. Namiętność uwiodła go na drogę obłąkania O Boże! zginie pewno, jeśli go nic poprowadzisz za rękę, jeśli go nie odwrócisz od zguby, i jeżeli Twojego serca nie rozczuli opłakany stan jego. Ach! zmiłujże się nad nędznem stworzeniem swojem! Nie pozwalaj mu rzucać się w przepaść zatracenia. Wszakże i za niego, o Zbawicielu najświętszy! modliłeś się, cierpiałeś, i krew swoję przelałeś! Wyzuty z wiary, przez swój błąd zapewne, już Cię więcej nie zna! — Pokaż mu się znowu raz jeszcze, oświeć go, bo siedzi w ciemnościach i w cieniu śmierci, a skieruj kroki jego na drogę pokoju! — Jezu! obróć oczy swoje na tę duszę, dla mnie tak drogą, a zaspokoisz moje pragnienie. — Mógłżebyś patrzeć obojętnem okiem na tak wielką nędzę? Ten nieszczęśliwy, któremu Twoja miłość utorowała drogę do nieba, puścił się bezdrożami i manowcami, wiodącemi w przepaść zatracenia. Zmarnował okup tak drogi! Oto! w tej chwili już, już stoi nad samą przepaścią! Przez miłosierdzie Twoje, podaj mu rękę, zatrzymaj go: jeden krok uczyni, a już po nim będzie! Przez zasługi okrutnej męki Twojej, przez krzyżową śmierć Twoję, odpuść mu, odpuść Panie! nie odrzucaj pokornej prośby mojej. — Ach! któż mi doda wyraz ów, abym poruszył miłosierdzie Twoje! Na same tylko łzy i jęki zdobyć się mogę. Cóż więc uczynię, pozostanęż daremnie u nóg Twoich w morzu łez brodzący? Ach nie! o Panie! mam nadzieje, że wysłuchasz modlitwy moje. — Wszakże gdyś płakał nad ludźmi, Ojciec Twój niebieski wysłuchał prośby Twoje; przetoć i ja ufam, że w mojej nadziei zawiedziony nie będę. Biedna owieczka opuściła owczarnie, i zabłąkała się w pustyni. Ach! najlepszy Pasterzu! poszukaj jej, poszukaj łaską i miłosierdziem Twojem, i przyłącz do swej trzody. Amen.

za: "Katolik w modlitwie" (1865r.)