Koronka dziwnej miłości Bożej wielce zbawienna

Kategoria: Stare modlitewniki

Utworzono: środa, 24, sierpień 2022 12:46

  Koronka dziwnej miłości Bożej wielce zbawienna,

„Domine, tu omnia nosti, tu scis quia amo te!” (J 21, 17)
„Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham!” (J 21, 17)

Dziesiątek. pierwszy.

Pan Jezus mówi: synu albo córko miłujesz mnie? na które Pańskie pytanie dziesięćkroć odpowiesz:

1. Ty wiesz o Jezu ze wszech najśliczniejszy mój oblubieńcze! ze Cię miłuję nad wszystko. co może być na święcie najpiękniejszego i oczom ludzkim najmilszego; a przeto od tych marności próżnych odwróć mnie, a ku swojej pociągnij miłości.
2. Ty wiesz o najsłodszy Panie Jezu! że Cię miłuję nad wszystkie słodkości i smaki tego świata, a przeto racz mój rozpuszczony apetyt, w lubieżnych potrawach i smakach temperować i zachować, abym Cię odtąd samo kochanie moje tylko smakował i kochał na wieki.
3. Kocham Cię o Oblubieńcze mój serdeczny, najmilszy Jezu! który woniejesz między liliami, i słodki zapach nad wszystkie kwiaty przekładasz, przeto pociągnij mnie tym zapachem cnót, i ścieżek Twoich do Ciebie.
4. Kocham Cię o najdroższy Panie Jezu! nad wszystkie melodie i muzyki wdzięczne! nic mnie nigdy nie rozweseli, tylko, gdy Twój wdzięczny głos zabrzmi w uszach moich, które na wszelkie obmowy i świeckie próżności zamykam.
5. Kocham Cię najmilszy Panie Jezu! dobro moje nieskończone nad wszystkie cielesne rozkoszy i bydlęce pożądliwości, które niech miłość Twoja we mnie wypali, a swe mieszkanie uczyni.
6. Kocham Cię najrozkoszniejszy Panie Jezu! nad wszystkie wygody ciała mego, dla czego racz mi je Obrzydzić i pod posłuszeństwo ducha podbić.
7. Kocham Cię najłaskawszy Panie Jezu! nad wszystkie dostatki i skarby tego świata, dla czego daj mi ubóstwo święte szczerze zamiłować i w niem z tego świata schodzić, ciebie naśladować.
8. Kocham Cię najpocieszniejszy Panie Jezu! nad wszystkie godności, honory ziemskie, dla czego pragnę wszelkie przykrości i zelżywości w życiu mojem znosić.
9. Miłuje Cię i kocham słodka moja pociecho najpocieszniejszy Jezu! nad wszystkie członki ciała mego, dla czego niech się na chwałę Twoje silę i nie folguję sobie.
10. Kocham Cię na koniec, mój drogi Oblubieńcze. dobrotliwy Jezu! nad żywot i duszę moję, dla czego pragnę, abym w Tobie był utopiony.

Dziesiątek drugi.

Synu! albo córko! miłujesz mnie?

1. Ty wiesz o kochanie moje, słodki Jezu! jako Cię miłuję ze wszystkiej pamięci mojej i obiecuję nigdy Cię z niej nie wypuszczać, albowiem Tyś mnie dawniej umiłował, i w każdej potrzebie na mnieś pamiętał jak w tym: (krótko wspomnij dobrodziejstwa Boskie).
2. Miłuję Cię ze wszystkich myśli moich, rozkoszny Jezu! dla czego racz tak zmiękczyć je, żeby na poznaniu Twojem i uważaniu dzieł Twoich ustawicznie się zabawiały.
3. Miłuje Cię ze wszystkiego serca mego, dobry Jezu! dla czego racz jego wszystkie mocy zranić, żeby bez przestanku w miłości Twojej gorzało.
4. Miłuje Cię ze wszystkich sił ciała i duszy mojej, o Królu nad królami! dobrotliwy Jezu! dla czego racz mi dopomóc, aby w Twojem kochaniu zawsze obfitowały.
5. Kocham Cię o nieprzebrana zapłato moja, miłosierny Jezu! nad wszystkich pokrewnych, przyjaciół i dobrodziejów, albowiem nad tych wszystkich dalekom jest więcej Tobie samemu obowiązany.
6. Kocham Cię o przedziwna światłości szczodrobliwy Jezu! ściślejszą miłością, aniżeli syn ojca, a córka matkę, dla czego bądź Ojcem, Bądź mi Matką.
7. Kocham Cię jeszcze ściślej mój ukochany Jezu ze wszech, aniżeli oblubienica swego kocha oblubieńca, dla czego zagrzewaj oziębłe wnętrzności moje, aby nigdy w tym pożarze miłości Twojej nie ustawały, ale się zawsze pomnażały.
8. Kocham Cię słodki Jezu! nad samo niebo, które nic nie jest bez obecności Twojej.
9. Kocham Cię najukochańszy Jezu! nad wszystek świat obłudny i wyniosły, który mnie próżnością swoją nigdy nie nasyci.
10. Kocham Cię najdobrotliwszy Jezu! tą miłością, którą Cię wszystko stworzenie Twoje kocha, nie dla jakiej odpłaty i nagrody, ale z szczególnej dobroci i miłości Twojej kocham Cię na wieki.

Dziesiątek trzeci.

Synu! albo córko! miłujesz mnie?

1. Ty .wiesz o dobrotliwy Jezu! jako Cię miłuję, oświadczam się przed niebem i ziemią, że bodajbym nic inszego nigdy nie miłował nad Ciebie! albowiem Cię ten mało kocha, który z Tobą wespół co inszego kocha, ale nie dla Ciebie kocha, a tak oddal ode mnie próżną, cudzą miłość.
2. Ej! bodajby Cie mój słodki Jezu! tak czystą kochał miłością, jako Cię tu żyjąc, umiłowały i ukochały wszystkie Panny i Dziewico święte.
3. Ej! bodajbym tak stateczną naprzeciw Tobie mój ulubiony Jezu pałał miłością, jaką wszyscy do Ciebie pałali Wyznawcy.
4. Ej! bodajbym jeszcze tak potężną naprzeciw Tobie, słodkości duszy mojej miłościwy Jezu! gorzał miłością, jako odważni Męczennicy ku Tobie gorzeli i słodkie dla niej katownie przyjmowali.
5. Ej! bodajbym Cię mój drogi Jezu! tak synowską kochał miłością, jaką Cię na świecie kochali Uczniowie i Apostołowie Twoi.
6. Ej! bodajbym o Królu niebieski najszlachetniejszy Jezu! tak silną i nieodmienną kochał Cię miłością, jaką Cię bez przestanku w niebie kochają Cherubinowie i Serafinowie.
7. Ej! bodajbym Cię tak doskonale i serdecznie, o pociecho wszystkiego świata, najmilszy Jezu! kochał, z jaką doskonałością i żarliwością miłowała Cię Matka Twoja przenajświętsza.
8. Ej! bodajbym Cię o Zbawicielu mój, słodki Jezu! tak miłował, jako Cię wybrani Twoi, obywatele niebiescy w nasyceniu dziwnym miłują i przez całą wieczność z tej miłości nie wypuszczają.
9. Ej! bodajbym Cię o kochany mój Zbawicielu, najcichszy Jezu! tak zamiłował, jakoś mnie Ty sam przed wieki aż do skonania miłował.
10. Ej! bodajbym Cię na koniec, o słodka zapłato moja, szczodrobliwy Jezu! taką zamiłował miłością, w jakiejś Ty dla mnie żywota swego nie żałował i ja w tejże miłości, tę miłość Twoje śmiercią wypłacić mógł.

Ofiarowanie.

Najsłodszy Jezu! miłujących Cię prawdziwie życie i ofiaro miłości wszelkiej, piękności i uciech zbiorze, kocham się w Tobie, chcę Cię miłować z Ojcem i z Duchem świętym nad wszystko, a proszę Cię, daj mi to, abym Cię w istotnej chwale widział i z tymi, którzy Cię miłują, na wieki kochał, chwalił i miłował.

Zbawicielu mój Chryste Jezu! oddajęć duszę, moje, serce i ciało moje i wszystkie sprawy moje na cześć i na chwałę Twoję, nic sobie nie zostawując, a przez niewinną mękę i najdroższą krew, którąś wylał dla mnie, proszę Cię, daj mi, abym wszystkie utrapienia moje z miłości Twojej skromnie znosił, wole Twoją Boską we wszystkiem pełnił, tego czego Ty chcesz ode mnie, jam też chciał, ażebym tak żyjąc, majestatu Twego Boskiego w niczem nie obrażał. Amen.

za: Katolik w modlitwie (1902r.)