Zwiastowanie Pańskie

Kategoria: W świecie ducha czy ciała: moje zdania i uwagi

Utworzono: środa, 25, marzec 2020 05:58

Dzisiejsza uroczystość zadziwia swoją głębią, a okoliczności, kiedy uczestnictwo w Mszy św. ogranicza się do kilku osób, rodzą szczególne myśli. Otóż najważniejsze wydarzenie zbawcze, bez którego nie byłoby ani gloria nocy narodzenia ani alleluja poranka zmartwychwstania, rozgrywa się w domu z pozoru zwyczajniej izraelskiej dziewczyny. Zwyczajna izba przepełniona wyjątkowym dialogiem między Maryją a Gabrielem. Może nikt, poza nimi, nie usłyszał ani słowa, ale cóż to była za rozmowa. Ktoś zauważy - "OK, ale Zachariasz miał widzenie w świątyni" - ale akurat święta przestrzeń nie uchroniła go przed niewiarą. Tu nie ma miejsca na magię miejsca. Tu jest "izdebka" spotkania, kiedy człowiek rozmawia z Ojcem, który widzi w ukryciu.

Dziś kiedy kościoły są puste z powodu wirusa, Bóg jakby szczególnie wzywa nas do tego, aby świątynia Jego chwały (którą jesteśmy) została wypełniona po brzegi dobrem, wypełniona łaską. Stala się autentycznym wydarzeniem spotkania. Rozgadania chwałą oddawaną Bogu. Oddać cześć Bogu w Duchu i prawdzie. Dziś to słowo sprzed dwóch tygodni, kiedy to kwarantanna nas zaskoczyła, nabiera nowej jakości. Świątynia Boga, którą jesteśmy, ma na nowo stać się miejscem spotkania człowieka z Bogiem. Ma stać się miejscem komunii i miłosierdzia. Wtedy owoce zbawienia staną się i naszym udziałem. Wyjątkowe te rekolekcje.

Czy twoje-nasze izdebki są miejscem zwiastowania? Bo ze Zwiastowania wynika Nawiedzenie. Ze spotkania z miłością Boga wypływa czynna miłość bliźniego.

-> Odwiedź:  Modlitwy na Zwiastowanie Pańskie