Duchowe Zamyślenie: IV niedziela Adwentu (20.12.2020), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2020

"O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, Twą wierność będę głosił moimi ustami" - dzisiejszy refren psalmu zaprasza nas do świadectwa o działaniu Boga w naszym życiu. Bóg jest dobry i chce naszego dobra. Bez Jego obecności, żadne dobro w nas nie wyda właściwych owoców. Jesteśmy zatem zaproszeni, aby na nowo uwierzyć, że dla Niego nie ma nic niemożliwego. To widzimy w osobie Maryi, która ufa Bogu i przyjmuje w miłości Jego wolę. Pozwala, aby Duch Święty zapoczątkował w niej nowe życie. I nas powinien przeniknąć Duch Święty, bo tylko w ten sposób może On nas uświęcić. Niech wstawiennictwo Maryi pomoże nam podjąć decyzję, aby na to działanie Boga w naszym życiu się zgodzić. Dzisiejsza Modlitwa po Komunii wyraża głęboką prośbę, aby wraz ze zbliżającym się świętem wzrastała nasza gorliwość. Przyjmijmy dar łaski, niech ona nas wypełni, niech ON nas wypełni. Marana tha!

Do przemyślenia: Jak wygląda moja modlitwa?
Czyjego wsparcia szukam w chwili wątpliwości czy w kryzysach wiary?
Jak dbam o stan łaski uświęcającej?

Homilia z Mszy św. o 8.00:

Homilia z Mszy św. o 19.00:

Dzisiejsze czytania: 2Sm 7, 1-5. 8b-12. 14a. 16; Ps 89(88), 2-3. 4-5. 27 i 29; Rz 16, 25-27; Łk 1, 38; Łk 1, 26-38

"Aby Jezus narodził się w nas, przygotujmy serce" - pp. Franciszek, Anioł Pański 13.12.2020r.

Wehikuł czasu:

Duchowe Zamyślenie: IV niedziela Adwentu (24.12.2017), Rok B

Duchowe zamyślenie: IV Niedziela Adwentu (21.12.2014) Rok "B"

Inspirujące rozważanie (niedziela):

Niedzielne rozważania z "Gościa Niedzielnego"

Lectio divina i homilia na stronie biblista.pl

Stacja7.pl - Jutro niedziela

ks. Wojciech Węgrzyniak - medytacja

Szkoła Słowa Bożego - Rozważania niedzielne Rok B

Szkoła Formacji Duchowej - lectio divina, echo Słowa, skrutacja

Ubogacające komentarze

i homilie:

Anioł Pański z papieżem Franciszkiem

20 grudnia 2020 r.

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

W tę czwartą i ostatnią niedzielę Adwentu Ewangelia proponuje nam ponownie opis Zwiastowania. „Bądź pozdrowiona” - mówi anioł do Maryi, „Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus” (Łk 1, 28, 31). Wydaje się, że jest to zapowiedź czystej radości, której celem jest uszczęśliwienie Dziewicy: która z ówczesnych kobiet nie marzyła, by zostać matką Mesjasza? Ale te słowa wraz z radością, zapowiadają Maryi wielką próbę. Dlaczego? Ponieważ w tym momencie była „zaręczona” (w. 27), nie była zamężna, z Józefem. W takiej sytuacji, prawo Mojżesza postanawiało, że nie powinno być współżycia lub wspólnego zamieszkania. Dlatego też, mając syna, Maryja przekroczyłaby Prawo, a kary dla kobiet były straszne: przewidziane było ukamienowanie (por. Pwt 22, 20-21). Z pewnością Boskie orędzie wypełniło serce Maryi światłem i siłą, tym niemniej stanęła przed decydującym wyborem: powiedzieć Bogu „tak”, ryzykując wszystko, łącznie ze swoim życiem, albo odrzucić zaproszenie i iść dalej swoją zwykłą drogą.

Co czyni? Odpowiada w następujący sposób: „Niech mi się stanie według słowa twego” (Łk 1, 38). Ale w języku, w którym jest napisana Ewangelia, nie ma tylko wyrażenia „niech się stanie”. Wyrażenie dosłowne wskazuje na silne pragnienie, silną wolę, aby coś się spełniło. Innymi słowy, Maryja nie mówi: „Jeśli to musi się stać, niech się stanie..., jeśli nie można tego uczynić inaczej...”. Nie jest to rezygnacja, nie wyraża słabej i bezwolnej akceptacji, ale wyraża mocne i żywe pragnienie. Nie jest bierna, lecz aktywna. Nie znosi obecności Boga, lecz lgnie do Boga. Jest rozmiłowaną, która chce służyć swojemu Panu we wszystkim i natychmiast. Mogła poprosić o trochę czasu do namysłu, albo o więcej wyjaśnień odnośnie tego, co się ma wydarzyć; może mogłaby postawić jakieś warunki... Tymczasem nie potrzebowała czasu, nie kazała Bogu czekać, nie odkładała Boga na później.

Pomyślmy teraz o nas samych. Ileż razy nasze życie jest pełne odkładania na później, także nasze życie duchowe! Wiem, na przykład że dobrze jest się modlić, ale dzisiaj nie mam czasu, odkładam na jutro. A potem to samo; jutro, jutro, odkładamy na później. Zrobię to jutro. Wiem, że pomaganie komuś jest bardzo ważne, tak zrobię to jutro. I znów pojawia się ten sam łańcuch „jutro”, odkładamy sprawy. Dzisiaj, u bram Bożego Narodzenia, Maryja zaprasza nas, aby nie odkładać tego na później, aby powiedzieć „tak”. Powinienem się modlić – tak staram się i modlę się. Powinienem pomóc innym – tak – zastanawiam się jak to uczynić i czynię, nie odkładając na później. Każde „tak” kosztuje, ale zawsze jest to mniej, niż kosztowało ją to odważne i ochotne „tak”, to „niech mi się stanie według słowa twego”, które przyniosło nam zbawienie.

A my jakie „tak” możemy powiedzieć? W tym trudnym czasie, zamiast narzekać na to, co uniemożliwia dokonywać nam pandemia, uczyńmy coś dla tych, którzy mają mniej: nie kolejny dar dla nas i naszych przyjaciół, ale dla kogoś potrzebującego, o którym nikt nie myśli! I jeszcze jedna rada: aby Jezus narodził się w nas, przygotujmy serce, udajmy się na modlitwę, nie pozwólmy by kierował nami konsumpcjonizm. „Muszę kupić prezenty, muszę zrobić to i tamto”… To szaleństwo czynienia mnóstwa rzeczy. Ważny jest Jezus a nie konsumpcjonizm. Bracia i siostry, konsumpcjonizm zabrał nam Boże Narodzenie. Konsumpcjonizm nie jest betlejemskim żłóbkiem. Jest w nim rzeczywistość, ubóstwo, miłość. Przygotujmy serce podobne do serca Maryi: wolne od zła, gościnne, gotowe na ugoszczenie Boga.

„Niech mi się stanie według słowa twego”. Jest to ostatnie zdanie Dziewicy w tę ostatnią niedzielę Adwentu i jest on zaproszeniem do uczynienia konkretnego kroku w kierunku Bożego Narodzenia. Bo jeśli narodziny Jezusa nie dotykają naszego życia, twojego i mojego, przemijają na próżno. Teraz w modlitwie „Anioł Pański” także i my powiemy: niech mi się stanie według słowa twego: niech Matka Boża pomoże nam wypowiedzieć to naszym życiem, postawą tych ostatnich dni, aby przygotować się na Boże Narodzenie.

za: papiez.wiara.pl